O: Imamo podatak da se u našoj provinciji nalazi oko 10.000 stranaca. Većina njih vrši razne ekonomske aktivnosti u Riminiju, pre svega rade u polju građevine i u turističkom sektoru. U turističkom sektoru se verifikuje vrsta turn-overa: doseljenici dolaze u Rimini u toku letnje sezone koja traje 5/6 meseci i uglavnom posle toga odlaze u druge gradove, opštine ili provincije. Naša provincija je dosta zainteresovana za doseljenički fenomen zbog nedostatka radne snage, što je postala već hronična bolest ekonomskog turizma videvši prisutnost rada na crno i neregularnog rada koji olakšava dolazak radnika doseljenika koji su, kao što znamo, podloženi ucenjivanju ove vrste. Radnici italijani uglavnom odbijaju da rade u turističkom sektoru Riminija. Krećemo od činjenice da je odmah posle rata pa sve do 60-ih godina postojala formacija sezonskog rada u turističkom sektoru, a 70-ih godina se prešlo na prisustvo radnika sa juga Italije koje je 80-ih godina zamenila doseljenička radna snaga koja dolazi pre svega iz zemalja koje ne pripadaju EZ. U odnosu na ovu sliku problemi sigurno postoje i tiču se na prvom mestu garancije prava i zaštite ovih radnika.
P: Baš u ovoj složenoj slici koju ste nam dali, koje su službe i organi opštine koji sagledaju ove situacije?
O: To su uglavnom službe koje su navedene u nacionalnim normama: zdravstvo i privremeni prihvatni centri. U svakom slučaju nam nedostaju stanovi. Stambeni problem u zoni kao što je ova, gde su kirije neprihvatljive zbog srednjih i niskih plata, predstavlja jedan ogroman problem.
Među ostalim službama koje je opština stavila na raspolaganje u toku poslednje dve godine, putem i ovog Pomoćništva, moramo da pomenemo informativni šalter gde se pravnici i kulturni posrednici susreću sa problemima koji su pre svega povezani sa radnim svetom. Radi se o šalteru čije su usluge besplatne, a aktiviran je pre šest meseci i gde pravnici daju savete, interpretacije zakona, normi i svega onoga što se odnosi na temu rada povezanu sa doseljeničkom populacijom koja se nalazi u našoj provinciji. Rezultati su uglavnom pozitivni. Pored toga Rimini je bila prva opština u Italiji koja je stvorila savet doseljenika – u kojem su prisutne razne etnije koje borave na našoj teritoriji – sa kojim se s vremena na vreme konsultujemo, a koji daje predloge i projekte. Situacija fermentira, iako slabo kao i u drugim delovima Italije, ali se krećemo u pravcu da stvorimo ekonomske i kulturne uslove u logici integracije i prihvatanja ovih građana.
P: Prvo ste govorili o komunikaciji i besplatnom šalteru koji imate u gradu, dakle o važnim informacijama koje uspevate da date građanima. U ovom smislu postoji li saradnja i sa našim šalterom radio-informacija?
O: Sigurno je da želimo da poboljšamo službe povezane sa informisanjem. Naše pripajanje i saradnja i naš doprinos Projektu «Melting Pot» idu u ovom pravcu. Mislim da u zoni Riminija «Melting Pot» može da predstavlja vezu ili pre svega da primeti potrebe doseljenika prisutnih na našoj teritoriji i da sakupi potrebe i pitanja koja bi zatim pretvorila, kao opštinska administracija, u efektivne projkete koji vode rešavanju problema. Verujem u važnost ovog projekta zbog indikacija koje on daje radi nastavka u drugačijem pravcu od nacionalnih logika i u suprotnosti sa pesimnim Zakonom Bossi-Fini. Projekti kao što je ovaj daju elemente kontratendence i pokazuju neslaganje populacije i administracija u odnosu na postavku koja želi da se dā na nacionalnom nivou između italijana i doseljenika.
Verujem da negativno mišljenje koje je dao opštinski odbor i većina Opštinskog Saveta Riminija u vezi izgradnje privremenog prihvatnog centra u Riminiju jeste želja grada Rimini da uspostavi drugačiji odnos sa doseljenicima. Sve do danas Opštini Rimini nije stigao zahtev Unutrašnjeg Ministartsva, ali se mi protivimo izgradnji privremenih prihvatnih centara.